भक्तिरस : देवाला मागे धावणं नव्हे, देवाला स्वतःत जागं करणं
भक्ती म्हणजे देवाला मागे धावणं नव्हे, तर देवाला स्वतःच्या अंतरंगात जागं करणं आहे. कारण देव हा आपल्यापासून दूर, कुठेतरी आकाशाच्या पार नाही. तो आपल्या प्रत्येक श्वासात, आपल्या प्रत्येक भावनेत, आपल्या अंत:करणात आहे.
देव कुठे शोधायचा?
- आपण चांगलं बोललो, तेव्हा देव जागा होतो.
- आपण निस्वार्थ सेवा केली, तेव्हा देव प्रकट होतो.
- आपण रागावर संयम केला, तेव्हा देव हसतो.
- आपण करुणा दाखवली, तेव्हा देव आपल्यात जगतो.
खरी भक्ती म्हणजे काय?
- भक्ती ही फक्त नामजप नसून जीवन जगण्याची कला आहे.
- भक्ती म्हणजे दया, प्रामाणिकपणा आणि साधेपणाने जगणं.
- भक्ती म्हणजे प्रत्येक जीवामध्ये देव पाहणं.
- भक्ती म्हणजे संकटातही श्रद्धा न ढळू देणं.
निष्कर्ष
भक्तिरसाचा खरा अर्थ आहे – देवाशी एकरूप होणं. देव मागे धावण्यात आनंद कमी आहे, पण देवाला स्वतःत जागं करण्यातच खरी परिपूर्णता आहे. कारण देवाला आपण दूर शोधायचाच नाही, तर तो आपल्या प्रत्येक हृदयस्पंदनात आधीपासूनच आहे.
👉 मित्रांनो, ही ओळख जर आपल्या प्रत्येकाला झाली, तर भक्ती आपल्यासाठी फक्त एक सण न राहता, संपूर्ण जीवनाचा मार्ग बनेल.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा